بیانیه‌ی هیأت داوران نخستین جشنواره‌ی داستان حافظ
ادبیات از متعالی‌ترین هنرهای انسانی‌ست. با ادبیات مفاهیمی تجریدی خلق می‌شود که ضمن ارجاع به واقعیت، در اندیشه شکل می‌گیرد . از سویی دیگر ادبیات، مفاهیمی عرضه می‌کند که به جهان بیرون معنا می‌بخشد و سپس همان معناهای برساخته در نوبت خود به صورتی پایدار در ذهن و ضمیر انسان‌ها می‌ماند و با آن‌ها در زمان و مکان جاری می‌شود.
حافظ از بزرگ‌ترین گویندگانی است که در ساخت و پرداخت معنای جهان نقش‌آفرینی کرده است و دیوان او که برآیند ادب، فرهنگ و اندیشه قوم‌های ایرانی است، جهان ذهن و زبان ایرانیان را وسعت داده است. با این حال و با آن که توجه و اقبال به شعر و شیوه‌ی اندیشه‌ورزی حافظ در سالیان اخیر رو به فزونی‌ست، تحرک و پویایی لازم در عرصه خلق آثاری متناسب با شرایط جهان معاصر، و با بهره‌مندی از تجربه‌های ذهنی و زبانی حافظ و با تکیه بر نفوذ عمیق او در میان مردم، پدید نیامده است و این در حالی است که برخی از نویسندگان موفق جهان توانسته‌اند با بهره‌گیری از آثار بزرگان ادب پارسی هم‌چون عطار و فردوسی و دیگران، داستان‌های خود را غنا بخشند. هیأت داوران جشنواره داستان حافظ، کوشش مرکز حافظ‌شناسی را ارج می‌نهند که زمینه‌ای مناسب فراهم آورده تا نویسندگان و داستان‌نویسان با زبان آشنای خود یعنی زبان داستان و با بهره‌گیری از تجربه‌های هنری جدید، پیوند خود را با هویت هنری و فرهنگی حافظ تداوم بخشند.
داوری آثار دریافت شده در مدت زمانی نسبتا طولانی که لازمه بررسی دقیق آثار بود، انجام شد. داوران در دیدگاه کلی خود افزون بر مرتبط بودن داستان‌ها با رویکرد اصلی جشنواره یعنی سرشته شدن درون مایه داستان با شعر یا زندگی یا زمانه حافظ، به ساخت و پرداخت هنرمندانه‌ی اثر و بهره مندی کافی از شیوه‌ها و تکنیک‌های داستان‌پردازی نیز توجه داشته‌اند. داوران داستان‌ها را بدون نام نویسنده، در طی سه مرحله ارزیابی کردند. نخست تمام داستان ها بررسی شد و از میان آن‌ها بر اساس معدل نظرات داوران تعداد 63 داستان به مرحله دوم راه یافت. در این مرحله پس از بازخوانی داستان‌ها، هر کدام از داوران به طور مستقل برای هر داستان مجددا امتیازی در نظر گرفتند که برآیند آن برگزیده شدن 15 داستان برای مرحله سوم بود. در مرحله سوم وجوه مختلفِ داستانی هر کدام از آثار پانزده‌گانه (روایت، زبان، درون‌مایه، موضوع و…) دیگربار بررسی شد. سرانجام هیأت داوران توافق کردند که در این دوره اثری به عنوان داستان برگزیده و برنده جایزه نخست تا سوم معرفی نشود. با این حال نظر به برخی شایستگی‌های هنری داستان همراه با ادراک عاطفی شعر حافظ و ارتباط صمیمانه با جهان فکری و زندگی و زمانه حافظ، هیات داوران پنج اثر را به عنوان آثار شایسته‌ی سپاس معرفی کردند.
داوران و برگزار کنندگان جشنواره بر این باورند که اگر زمان فراخوان داستان گسترده‌تر بود و نویسندگان جوان‌تر فرصت می‌یافتند در اطراف شیوه‌ها و تکنیک‌های داستان‌پردازی بر اساس درون‌مایه‌ی معین، بیشتر مطالعه کنند و نیز اگر امکان آن بود که نویسندگان در طی دوره‌ها یا کارگاه‌هایی به صورتی عمیق‌تر و بنیادی‌تر با معنا و زبان شعری حافظ و تاریخ زندگی و روزگار او آشنا می‌شدند، آثاری شایسته‌تر پدید می‌آمد. در مجموع هیأت داوران خرسندی کامل خود را از استقبال و حضور فعال نویسندگان برای شرکت در این مسابقه ابراز می‌دارند و آن را ارج می‌گذارند. بی‌گمان علاقه و مشارکت، به ویژه استقبال نویسندگان جوان‌تر در این رویداد فرهنگی، از پویایی و سرزندگی هنرمندان جوانِ این تمدن وفرهنگ دیرپا نشان دارد. امید که این آتشی که نمیرد همواره این جان‌های پرتوان را فروزان نگاه دارد.
|
اسامی برگزیدگان نخستین جشنواره داستانی حافظ که شایسته تقدیر شناخته شده‌اند |
||
|
نام داستان |
نام نویسنده اثر |
شهرستان |
| فضای سینه حافظ هنوز پر زصداست | مژگان شادفر | شیراز |
| در میان خطوط | صدیقه محمودی بهلولی | زرقان |
| زیر بوته گل سرخ | مرتضی فرجی | همدان |
| سر دار بلند | هادی طیطه | مهاباد |
| ۲۵۵ | مصطفی محمدی تمنایی | تهران |
هیأت داوران
حسن میرعابدینی
ابوتراب خسروی
محمد کشاورز
احمد اکبرپور
منیژه عبدالهی
آخرین دیدگاه‌ها